Chcesz zacząć szydełkować, ale zastanawiasz się czy szydełkowanie jest trudne? Przeczytaj historię Iwony, która prowadzi bloga Szydełkowe CUDAsie i tym wpisem otwiera cykl wpisów gościnnych na moim blogu.
Szydełkowanie jest jak czarna magia
Tak właśnie pomyślałam, kiedy podjęłam decyzję o tym, aby nauczyć się tej sztuki. „Łańcuszek, półsłupek, słupek?” – te nazwy nie dawały mi spokoju. „Przecież to jest dla mnie czarna magia!” – jakiś głos w głowie, ciągle mówił mi, żebym odpuściła i zajęła się tym, co znam…
Pierwszy komplet szydełek
Kilka dni później przyszedł listonosz i przyniósł mi mój pierwszy komplet szydełek teflonowych. Byłam taka szczęśliwa i pełna zapału, miałam szydełka we wszystkich rozmiarach. „Hura!” – krzyczałam pod nosem. Później zamówiłam swoje pierwsze włóczki – akrylowe. Ponieważ nie posiadałam wówczas żadnej wiedzy na temat włókien, wybrałam po prostu najtańszy produkt.
Nauka szydełkowania
Ponieważ nie miałam nikogo, kto mógłby mnie nauczyć szydełkowania, do wszystkiego musiałam dojść sama. Zaczęłam od różnego rodzaju filmów, gdzie powtarzałam każdy krok. Tak powstała moja pierwsza, bardzo nieidealna czapka. Nie jestem w stanie zliczyć ile godzin, dni i nieprzespanych nocy pochłonęła mnie nauka. Kiedy poznałam podstawowe, szydełkowe pojęcia, nadszedł czas na zmiany i poszerzanie wiedzy.
Doskonalenie sztuki szydełkowania
Wiedziałam już, że chcę się doskonalić, że chcę być coraz lepsza. Nadszedł czas na rozgryzienie schematów, znalezienie ulubionych szydełek, poznanie innych włókien i wybranie tych, którymi najlepiej mi się pracuje i poznawanie kolejnych, nowych, szydełkowych sztuczek i tricków. Niedługo miną 3 lata od założenia bloga szydelkowecudasie.blogspot.com. Tu zdradzę Wam sekret, ale cicho, sza – nie wydajcie mnie: w szkole miałam ogromny problem z wypracowaniami na języku polskim. Czwórka, to był szczyt moich umiejętności, ale zdarzała się bardzo rzadko. Każdy wpis jest dla mnie ogromnym wysiłkiem, ale każda publikacja daje mi satysfakcję, że udało mi się napisać kolejny wpis!
Szydełkowanie – moja pasja
Nadszedł kolejny, trudny czas dla mnie, przepełniony dumą i ogromem pracy. Coraz więcej prac powstaje z głowy, ze zdjęć, czy z opisów. Zaczęłam spisywać schematy. Szczerze? Nie myślałam, że to tak trudna praca. Ale nie poddam się, co to, to nie! I wiecie co? Teraz czuję się jak czarodziejka. Mam swoją różdżkę i wystarczy mi włóczka, aby przy pomocy tych dwóch narzędzi stworzyć niepowtarzalne, oryginalne rzeczy.
Plany na przyszłość.
Mam kilka marzeń, które chciałabym zrealizować. Chciałabym poszerzyć moje umiejętności o umiejętność robienia na drutach, o naukę frywolitki, a może i szycie. Co z tego wyjdzie? Zobaczymy 🙂 Mam też kilka projektów, którymi pochwalę się, jak już będę mogła.
A na koniec chciałabym Wam powiedzieć, że szydełkowanie jest jak magia. Już bez „czarna”
O autorce: Z wykształcenia matematyk, lubi storczyki i grać na gitarze. Plecenie towarzyszy jej od szkoły podstawowej. Codziennie stara się poczytać książkę (zwykle przed snem) i szydełkować. Prywatnie mama i partnerka. Ze słodyczy najbardziej lubi żelki. Panicznie boi się pająków. Nie lubi się poddawać.
Chcesz opublikować swój wpis na moim blogu? Podzielić się swoim doświadczeniem lub wiedzą? Napisz do mnie!
kasia@anuzszydelko.pl
Dziękuję za wspaniałą współpracę, która również i mnie wiele nauczyła 🙂 Mam nadzieję, że seria wpisów okaże się pomocna szczególnie dla osób, które dopiero myślą, nad początkiem swojej szydełkowej przygody, a tym, którzy już szydełkują – przypomni o trudnych początkach 🙂
Ciekawy pomysł na współpracę i innymi dziegającymi. Iwonę obserwuję od początku mojej przygody z blogowaniem, ba – była pierwszą osobą która napisała komentarz pod pierwszym postem. Zawsze myśle o Niej cieplutko, a dzięki Tobie poznałam ją bliżej ?Serdecznie Was obie pozdrawiam ?
Cieszę się, że pomysł się spodobał. To miło, że pamiętasz takie rzeczy, Iwona na pewno się ucieszy 🙂
Ula jesteś kochana! Dziękuję za miłe słowa i mam nadzieję, że będziemy się obie dalej rozwijać 🙂